5 ထို/နေ့/တွင် ကောင်းကင်/အောက်/ရှိ တိုင်းနိုင်ငံ/အသီးသီး/မှ ဘုရားတရား/ကိုင်းရှိုင်းသော ဂျူးတို့/သည် ဂျေရုဆလင်မြို့/၌ ရှိနေကြ၏။ 6 ထို/အသံ/ကို ကြား/သောအခါ လူတို့/သည် စုရုံးလာကြပြီး မိမိတို့/၏/ဘာသာစကား/အသီးသီး/ဖြင့် တမန်တော်တို့/က ဟောပြော/လျက်/ရှိ/သောကြောင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးကြ၏။

7 သူတို့/က မိန်းမောတွေဝေ/လျက် “နားထောင်ကြလော့။ ယခု ဟောပြောသော/သူတို့/သည် ဂါလိလဲပြည်သားများ/မဟုတ်လော။ 8 ထိုသို့/ဖြစ်လျှင် ငါတို့/အသီးသီး/သည် ကိုယ့်/မိခင်ဘာသာစကား/ကို အဘယ်ကြောင့်/ကြားနေရသနည်း။ 9 ငါတို့/တွင် ပါသိပြည်၊ မေဒိပြည်၊ ဧလံပြည်၊ မက်ဆိုပိုတေးမီးယားပြည်၊ ယုဒပြည်၊ ကပ္ပဒေါကိပြည်၊ ပုန္တုပြည်၊ အာရှပြည်၊ 10 ဖြူဂိပြည်/နှင့် ပံဖုလိပြည်၊ အီဂျစ်ပြည်/နှင့် ကုရေနေမြို့/ပိုင်သော လိဗုပြည်/၏/နယ်မြေဒေသများ/မှ လာကြသူများ၊ ရောမမြို့/မှ ခရီးသွားများ၊ ဂျူးလူမျိုး/နှင့် ဂျူးဘာသာဝင်/ဖြစ်လာသူများ၊ 11 ကရေတေပြည်သား/နှင့် အာရပ်ပြည်သားများ/စသည်ဖြင့်/အသီးသီး/ရှိကြ၏။ သို့ရာတွင် ဤ/သူတို့/သည် ငါတို့/၏/ဘာသာစကား/ဖြင့် ဘုရားသခင်/၏/အံ့ဖွယ်/အမှုတော်တို့/ကို ဟောပြောလေပြီ” ဟု ဆိုကြ၏။ 12 ထို/လူ/အပေါင်းတို့/သည် အံ့ဩတွေဝေ/လျက် “ဤ/အခြင်းအရာ/သည် မည်သည့်/အရာ/ကို ဆိုလိုသနည်း” ဟူ၍ အချင်းချင်း/ပြောဆိုကြ၏။

13 လူ/တချို့/က “သူတို့/သည် စပျစ်ဝိုင်/အသစ်/ကို/သောက်/၍ မူးယစ်နေကြသည်” ဟု ကဲ့ရဲ့/ပြောဆိုကြ၏။

14 ထို့နောက် ပေတရု/သည် တမန်တော်/ဆယ့်တစ်ပါး/တို့/နှင့်အတူ ရပ်/လျက် လူထု/ပရိသတ်တို့/အား ဟစ်အော်/၍ ဟောပြောသည်/မှာ “အို ယုဒပြည်သားများ/နှင့် ဂျေရုဆလင်မြို့သား/တို့… ငါ့/စကား/ကို သေချာ/စွာ နားထောင်ကြလော့။ ဤ/အရာများ/ကို သင်တို့/အား ရှင်းပြ/ပါရစေ။ 15 ယခု/မှာ နံနက်/ကိုးနာရီ^b/အချိန်/ဖြစ်/၍ ဤ/သူတို့/သည် သင်တို့/ထင်/သကဲ့သို့ မူးယစ်ကြသည်/မဟုတ်။ 16 ဤ/အရာ/ကို ပရောဖက်/ယောလ/ကြိုတင်/ဟောပြောသည်/မှာ

22 အစ္စရေးလူမျိုးတို့… နားထောင်ကြလော့။ သင်တို့/ကိုယ်တိုင် သိကြသည့်/အတိုင်း ဘုရားသခင်/သည် အံ့ဖွယ်တန်ခိုး၊ အံ့ဖွယ်/ဖြစ်ရပ်/နှင့် နိမိတ်/လက္ခဏာများ/ကို နာဇရက်မြို့သား ယေရှု/အားဖြင့် ပြတော်မူခဲ့ပြီ။ ဤ/အရာများ/အားဖြင့် ယေရှု/သည် ဘုရားသခင်/၏/စေလွှတ်တော်မူခြင်း/ခံရသူ အမှန်တကယ်/ဖြစ်ကြောင်း/ကို လူသိရှင်ကြား သက်သေပြတော်မူခဲ့ပြီ။ 23 ဘုရားသခင်/၏/တိကျသော/အကြံအစည်တော်/အားဖြင့်/လည်းကောင်း၊ ကြိုတင်/သိမြင်သော/ဉာဏ်တော်/အားဖြင့်/လည်းကောင်း သင်တို့/လက်/၌ အပ်နှံခံရသော/ဤ/ယေရှု/ကို သင်တို့/သည် တရားမဲ့သော/သူတို့/၏/လက်/ဖြင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်/ပေါ်တွင် အသေသတ်ခဲ့ကြ၏။ 24 သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်/သည် ထို/အရှင်/ကို သေခြင်းမှ/ရှင်ပြန်/ထမြောက်စေတော်မူ/၍ သေခြင်းနှင့်/ဆိုင်သော/ဝေဒနာ/မှ ကင်းလွတ်စေတော်မူ၏။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သေခြင်းတန်ခိုး/သည် ထို/အရှင်/ကို အစဉ်/ချုပ်နှောင်ထား/ရန် မဖြစ်နိုင်/သောကြောင့်/ပင်။ 25 ထို/သူ/အကြောင်း/ကို ဒါဝိဒ်မင်း/က

29 ညီအစ်ကို/မောင်နှမတို့… ကျွန်ုပ်/သည် သင်တို့/အား ကျွန်ုပ်တို့/ဘိုးဘေး/ဒါဝိဒ်မင်း/၏/အကြောင်း/ကို သေချာ/စွာ/ပြောပါရစေ။ သူ/သည် သေလွန်/၍ သင်္ဂြိုဟ်ခံရ/သဖြင့် သူ/၏/သင်္ချိုင်းဂူ/သည် ယနေ့/တွင် ငါတို့/နှင့်အတူ ရှိသေး၏။ 30 သူ/သည် ပရောဖက်/တစ်ပါး/ဖြစ်/၍ ဘုရားသခင်/သည် သူ/၏/မျိုးဆက်များ/ထဲ/မှ တစ်ဦး/ကို သူ/၏/ရာဇပလ္လင်/ပေါ်/တွင် ထိုင်စေ/လိမ့်မည်/ဟု သစ္စာ/နှင့် ကျိန်ဆိုတော်မူသည်/ကို သိခဲ့ပြီး/ဖြစ်၏။ 31 ဒါဝိဒ်မင်း/သည် ဤ/အရာ/ကို ကြိုတင်သိမြင်/သဖြင့် ခရစ်တော်^e/၏/ရှင်ပြန်/ထမြောက်တော်မူခြင်း/နှင့် ပတ်သက်၍ ‘သူ့/ကို မရဏ/နိုင်ငံ/၌ စွန့်ပစ်ထားတော်မူမည်/မဟုတ်၊ ကိုယ်ခန္ဓာ/ကိုလည်း ပုပ်ပျက်ခြင်း/နှင့် ကြုံတွေ့စေတော်မူမည်/မဟုတ်’ ဟု ဆိုလေ၏။

32 ဘုရားသခင်/သည် ယေရှု/အား သေခြင်း/မှ ရှင်ပြန်/ထမြောက်စေတော်မူ/၍ ငါတို့/သည်လည်း ထို/ထမြောက်ခြင်း/၏/သက်သေများ/ဖြစ်ကြ၏။ 33 ထိုသို့/ယေရှု/သည် ဘုရားသခင်/၏/လက်ယာတော်ဘက်/၌ ချီးမြှောက်တော်မူခြင်း/ခံရ၏။ ထို့နောက် ကတိထားတော်မူသည့် သန့်ရှင်းသော/ဝိညာဉ်တော်/ကို အဖဘုရား/ထံမှ ခံယူသည်/နှင့်အညီ၊ ထို/သခင်/သည် သင်တို့/မြင်တွေ့ကြားသိသည့်/အတိုင်း ဤ/သန့်ရှင်းသော/ဝိညာဉ်တော်/ကို သွန်းလောင်းတော်မူပြီ။ 34-35 ဒါဝိဒ်မင်း/သည် ကောင်းကင်ဘုံ/သို့ မတက်ပါ။ သို့သော်လည်း သူ/က

36 ထို့ကြောင့် အစ္စရေးလူမျိုး/အပေါင်းတို့… လက်ဝါးကပ်တိုင်/ပေါ်တွင် သင်တို့/သတ်သော ထို/ယေရှု/ကို ဘုရားသခင်/သည် အရှင်သခင်/နှင့်/ခရစ်တော်/အရာ/၌ ခန့်ထားတော်မူသည်/ကို သေချာ/စွာ သိမှတ်ကြလော့” ဟူ၍ ဖြစ်၏။

37 သူတို့/သည် ထို/ဟောပြောချက်/ကို ကြား/သောအခါ စိတ်နှလုံး/ကြေကွဲ/၍ ပေတရု/နှင့် အခြား/တမန်တော်များ/အား “ညီအစ်ကိုတို့… ကျွန်ုပ်တို့/မည်သို့/ပြုရမည်နည်း” ဟု မေးမြန်းကြ၏။

38 ပေတရု/က “သင်တို့/အပြစ်များ/ကို ခွင့်လွှတ်ခြင်း/ခံရ/ရန် နောင်တရ/လျက် ယေရှု/ခရစ်တော်/၏/အမည်/နာမ/၌ သင်တို့/အားလုံး နှစ်ခြင်းမင်္ဂလာ/ခံယူကြလော့။ ထိုသို့/ပြုလျှင် သင်တို့/သည် သန့်ရှင်းသော/ဝိညာဉ်တော်/တည်းဟူသော လက်ဆောင်/ကို လက်ခံရရှိ/လိမ့်မည်။ 39 ထို/ကတိတော်/သည် သင်တို့/မှ/စ၍ သင်တို့/၏/သားသမီးများ/နှင့် ကျွန်ုပ်တို့/၏/ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား/ခေါ်တော်မူသည့် အဝေး/၌ ရှိသော/သူ/အပေါင်းတို့/အတွက် ဖြစ်သည်” ဟု ဟောပြောလေ၏။ 40 ထို့နောက် ပေတရု/သည် အခြား/စကားများ/ဖြင့် သက်သေခံ/ဟောပြော/ပြီးနောက် “ပျက်စီး/လျက်/ရှိသော/ဤ/မျိုးဆက်/မှ မိမိကိုယ်ကိုယ်/ကယ်နုတ်ကြလော့” ဟု တိုက်တွန်း/နိုးဆော်လေ၏။

41 ပေတရု/၏/ဟောပြော/သွန်သင်ချက်/ကို လက်ခံယုံကြည်သော/သူတို့/သည် နှစ်ခြင်းမင်္ဂလာ/ခံယူကြ/သဖြင့် ထို/နေ့/၌ ယုံကြည်သည့်/လူဦးရေ/သုံးထောင်/ခန့် တိုးပွားလာ၏။

42 ထို/ယုံကြည်သူများ/သည် တမန်တော်တို့/၏ သွန်သင်မှု/ကို/ခံယူခြင်း၊ မိတ်သဟာယဖွဲ့ခြင်း၊ မုန့်/ကို/ဖဲ့ခြင်း/နှင့် ဆုတောင်းခြင်း/တို့/ကို အမြဲ/ဆောင်ရွက်ကြ၏။

43 တမန်တော်/တို့/သည်လည်း အံ့ဖွယ်/ဖြစ်ရပ်များ/နှင့် နိမိတ်/လက္ခဏာများ/ကို ပြကြ/သောကြောင့် လူ/အပေါင်းတို့/သည် အလွန်/ကြောက်ရွံ့/ရိုသေကြ၏။ 44 ယုံကြည်သူ/အပေါင်းတို့/သည် တစ်စုတစ်ဝေးတည်း/နေ/လျက် မိမိတို့/ပိုင်ဆိုင်/သမျှ/ကို အချင်းချင်း/ဝေမျှ/သုံးစွဲကြ၏။ 45 သူတို့/သည် မိမိတို့/ပိုင်ဆိုင်သော/ဥစ္စာပစ္စည်းတို့/ကို ရောင်းချ/၍ ရရှိသော/အကျိုးအမြတ်များ/ကို လိုအပ်နေသော/သူ/အပေါင်းတို့/အား ဝေငှပေးကမ်းကြ၏။ 46 ထို/သူတို့/သည် နေ့စဉ် ဗိမာန်တော်/၌ အတူတကွ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်း၊ အိမ်များ/၌ မုန့်/ကို/ဖဲ့ခြင်း၊ ဝမ်းမြောက်သော/စိတ်/နှင့် ရက်ရောသော/စိတ်တို့/ဖြင့် မိမိတို့/၏/အစာ/ကို စားသုံးကြခြင်း စသည်တို့/ကို/ပြုလုပ်ကြ၏။ 47 ဘုရားသခင်/ကို ချီးမွမ်း/၍ လူအပေါင်းတို့/၏/ရှေ့တွင် မျက်နှာရကြ၏။ သခင်ဘုရား/သည် ကယ်တင်ခြင်း/ခံရသော/သူတို့/၏/အရေအတွက်/ကို နေ့စဉ်/နှင့်အမျှ တိုးပွားစေတော်မူ၏။